فلسفه ی وضو

1-وضو ادب در برابر خداوند است تا بنده هنگام نماز وقتی در برابر او می‌ایستد پاک باشد.

2-همچنین از آلودگیها و پلیدیها پاکیزه شود.

3-بعلاوه (فایده) وضو ،از بین رفتن کسالت و طر خواب آلودگی و ایجاد نشاط است.

4-دل و روح را آماده ایستادن در برابر پروردگار می‌کند.

5-در وضو شستن صورت و مسح سر و پاها واجب است،زیرا این اعضا در نماز به کار گرفته می‌شود. (وسائل الشیعه ج 11 ، ص 257)

علاوه بر این می‌توان به فلسفه حکمت‌های زیر نیز اشاره کرد:

1-وضو به معنای نظافت ،شستشو و پاکیزگی است.ما قسمت‌هایی از بدن را که معمولاً بیرون است پاکیزه می‌کنیم.

البته پاکیزه کردن را باید برای خدا و اطاعت از دستور او انجام داد.

آمادگی جسم و روان است وضو.                       مفتاح در باغ جنان است وضو

با آب حیات عشق دل را شوید.                          آیینه ی پاکی جهان است وضو

2-شهید بهشتی (ره)درباره فلسفه وضو افزوده است:"وضو شستشو کردن و آنگاه به مسجد و محل نماز خرامیدن است.یک قدم به سمت پاکی معنوی برداشتن است.لذا ،اگر کسی همین حالا نیز به حمام رفته باشد،باید برای خدا وضو بگیرد تا یک قدم به خلوص و خدایی بودن نزدیکتر شده باشد." (سرود یکتا پرستی ، ص 20)

3-وضو به عنوان مقدمه نماز نه تنها موجب تطهیر جسم از آلودگیها می‌شود ،بلکه تطهیر روح را در بر می‌گیرد.

با وضو مومن احساس می‌کند جسم و روحش از آلودگی گناهان و لغزشها پاک شده است.

این احساس پاکی و طهارت جسمس و روحی ،انسان را برای ارتباط معنوی با خدا و ورود به حالت آرام سازی جسمی وروحی از نماز آماده می سازد.